The environmental disaster in the Oder river in 2022 drew attention to the need to consider rivers as legal persons in public debate. Spending time by the river and closely listening to it turns it into a subject, a person. The state of meditating on its apparent uneventfulness, listening to the soundscape above and below the surface of its water, gazing into its depths - this is the practice of deep listening.
The twelve-channel, self-evolving electro-acoustic composition takes into account the varying electrical conductivity of the water samples kept in vibrating jars-speakers, which changes depending on its degree of salinity (pollution) and the amount of organic matter - blooming algae. The samples have been taken from various sites within Wrocław - canals, bays, barge wintering harbours, branches of the Oder within the city.
Each container is visibly shaking, gently stirring the water with growing algae. The structure of the contents changes microscopically because of the sound waves, affecting their character in turn. Each of the twelve channels is a resonance-tuned feedback loop that influences the character of the composition and the sound-generating properties of the other containers. The field recordings collected around the Oder river and used for the polyphonic sound synthesis were created as part of a grant from the Mayor of Wrocław for 2023.
It's also a device for contemplating water, for listening exercises—an empowering and appreciation tool for aquatic environments and habitats. A 12-channel compositional and projection format utilizes water-derived data to modify the sound. Each container allows measurement of fluid conductivity and facilitates physical feedback between the speaker and the content. Further improvements are planned, such as incorporating an array of precise digital probes in each unit and exploring alternative forms.
curated by Daniel Brożek at Przegląd Sztuki SURVIVAL
Joanna Kwapień, Ruch Muzyczny
https://ruchmuzyczny.pl/article/3372
"Instalacja Pawła Kulczyńskiego Nikt wcześniej nie przyglądał Ci się równie intensywnie jak ja zdobyła 1020 głosów publiczności (z 3001 łącznie), rekordową liczbę w całej historii imprezy. Nie dziwi mnie także popularność, którą cieszyła się w mediach społecznościowych – warto było pojawić się na przeglądzie tylko dla niej. Zawieszone w piwnicy, emitujące światło słoje układały się w krąg niezwykle interesujący już od samej strony wizualnej. Wypełnione były wodą zaczerpniętą z różnych miejsc i kanałów Odry, w każdym znajdowały się także glony, rośliny, malutkie żyjątka. W zależności od stopnia zanieczyszczenia oraz ilości materii organicznej, zmieniało się przewodnictwo elektryczne. Dzięki temu kompozycja elektroakustyczna stworzona z nagrań terenowych dźwięków rzeki różniła się w zależności od słuchanego w danym momencie słoja, który wibrował, a dźwięk przechodził z jednego zbiornika do drugiego. Po przyłożeniu ucha można było usłyszeć na przykład zamknięte w środku dźwięki ptaków, z kolei pływające istoty reagowały na wibracje i przemieszczały się pod ich wpływem. To samo nagranie brzmiało inaczej w słojach z mniejszą liczbą roślin. Jednocześnie, wędrując po pomieszczeniu, można było trafić na inną kompozycję – zgrywające się ze sobą, połączone, ciche nagrania, przebijane głębokim dźwiękiem przypominającym dzwony. To erzac Odry, która po katastrofie ekologicznej z 2022 roku brzmi już zupełnie inaczej; teraz można popatrzeć na jej wodę zamkniętą w słoiku na przeglądzie artystycznym, posłuchać zarchiwizowanego dźwięku. Piękne dzieło, a jednocześnie smutna wizja przyszłości; jeśli jako ludzie dalej będziemy eksploatować naturę bez zahamowań, kontakt z nią w mieście stanie się możliwy jedynie w muzeach."
Nikt wcześniej nie przyglądał Ci się równie intensywnie jak ja
Katastrofa ekologiczna na Odrze w 2022 roku zwróciła uwagę na konieczność uznania za osobowość prawną rzek w dyskusji publicznej. Uważne spędzanie czasu nad rzeką powoduje, że staje się ona dla nas podmiotem, osobą. Stan medytacji nad pozornym,,nic się nie dzieje", wsłuchania się w pejzaż dźwiękowy nad i pod powierzchnią wody, wpatrywanie się w jej toń, jest częścią praktyki pogłębionego słuchania (deep listening).
Dwunastokanałowa, samoewoluująca kompozycja elektroakustyczna, w której uwzględnione jest zmienne przewodnictwo elektryczne wody zgromadzonej w wiszących wibrujących stojach-głośnikach, w zależności od stopnia jej zasolenia (zanieczyszczenia) oraz ilości materii organicznej - kwitnących glonów.
Woda pobrana jest z różnych lokalizacji w obrębie Wrocławia, z kanałów, zatoczek, akwenów zimowania barek, odnóg systemu rzecznego Odry w obrębie Wrocławia. Każde naczynie wyczuwalnie drży, a tym samym delikatnie wstrząsa zawartą w nim wodą, w której rosną glony. Struktura materiału zmienia się mikroskopijnie poprzez fale dźwiękowe, a jednocześnie wpływa na ich charakter.
Każdy z 12 kanałów jest strojonym rezonansowo systemem sprzężenia zwrotnego, które ma wpływ na charakter kompozycji oraz na warunki generowania dźwięku w pozostałych pojemnikach.
Nagrania terenowe zebrane w okolicach Odry użyte do polifonicznej syntezy dźwięku powstały w ramach stypendium Prezydenta Miasta Wrocławia na rok 2023.
